Ένας αδιάφθορος λαός γεμάτος διεφθαρμένους πολιτικούς…

Ο Ελληνικός λαός έχει ήθος, αξίες που σπάνια συναντάς, σέβεται τον διπλανό του και είναι άκρως νομοταγής. Οι λέξεις λάδωμα, μέσο, βύσμα, βόλεμα, είναι λέξεις που δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιό του…
Οι Έλληνες πολιτικοί, σε αντίθεση με τον λαό, είναι ανήθικοι, δεν έχουν αξίες και στο βωμό του χρήματος θυσιάζουν τα πάντα. Ενώ, οι ίδιοι ψηφίζουν τους νόμους δεν τους τηρούν. Παίρνουν μίζες και βολεύουν δικούς τους ανθρώπους(και όχι δικούς μας, ντροπή τους)…
Τα παραπάνω περιγράφουν την ελληνική πραγματικότητα; Ή μήπως την πραγματικότητα που θέλουμε να βλέπουμε;
Σαφώς και οι πολιτικοί στην χώρα μας, στην πλειοψηφία τους, τουλάχιστον, είναι διεφθαρμένοι. Οι περισσότεροι έχουν συμμετάσχει σε πλήθος γνωστών ή άγνωστων μέχρι στιγμής σκανδάλων και έχουν καπηλευθεί εκατομμύρια ευρώ, εις βάρος του Ελληνικού κράτους.
Πώς όμως μπορεί ο λαός να ζητά διαφάνεια και αδιάφθορους πολιτικούς, όταν εκείνος είναι διεφθαρμένος μέχρι το κόκκαλο; Δεν ακούγεται κάπως παράλογο; Παραδείγματα υπάρχουν άπειρα… κι αν όχι εσείς οι ίδιοι, κάποιο συγγενικό ή φιλικό πρόσωπο θα έχει σίγουρα διευθετήσει κάποιο ζήτημα του με τον παραδοσιακό, ελληνικό τρόπο! Και ο τρόπος αυτός έχει γίνει βίωμα πια… Έχουμε υιοθετήσει μια φιλοσοφία που ξεπερνάει κατά πολύ τα όρια κάθε λογικής. Μας φαίνεται απολύτως φυσιολογικό να παίρνουμε την θέση κάποιου, πιθανότατα ικανότερου από εμάς, που δεν είχε, όμως, το κυριότερο… κάποιον γνωστό του να μεσολαβήσει! Θα «λαδώναμε» ακώλυτα τους πάντες, προκειμένου να νομιμοποιηθεί το αυθαίρετο τερατούργημά μας. Παρόλα αυτά η απαίτηση παραμένει απαίτηση… γιατί όπως λένε, ο κοσμάκης, ο φτωχός και άπορος λαός αναγκάζεται να κλέψει το κράτος… γιατί αλλιώς δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Η ανάγκη μας ρίχνει στην παρανομία εμάς τους καημένους Έλληνες… Από ανάγκη δεν δηλώνουμε στην Εφορία την αλήθεια, από ανάγκη οι έμποροι δεν κόβουν αποδείξεις… Όμως και μείς μ’αυτόν τον τρόπο δεν κλέβουμε το Ελληνικό κράτος; Θα μου πεί, βέβαια, κάποιος ότι οι μερικές χιλιάδες που γλιτώνω εγώ δεν είναι τίποτα μπροστά στα εκατομμύρια που κλέβουν οι άλλοι, αλλά για να σκεφτούμε λίγο καλύτερα… μερικές χιλιάδες εσύ, μερικές χιλιάδες εγώ… χιλιάρικο χιλιάρικο μαζεύεται…
Τι φταίει όμως που η κοινωνία μας βρίσκεται σε αυτήν την κατάντια; Γιατί κατάντια είναι όλο αυτό που ζούμε…
Πραγματικά πιστεύω πως είναι θέμα παιδείας… και σε αυτό δεν φταίει ούτε το σχολείο, ούτε το σύστημα που βιαζόμαστε να κατηγορήσουμε αμέσως. Γιατί στο κάτω κάτω από ποιους αποτελείται η κοινωνία μας; Από τους 300 στη Βουλή; Ή από όλους εμάς;
Φταίει ο μπαμπάς μας και η μαμά μας που όταν ήμασταν μικρά και πετάγαμε τα σκουπίδια μας κάτω, το έβρισκαν αστείο και δεν μας έβαζαν να τα μαζέψουμε. Που αργότερα όταν μεγαλώσαμε και περάσαμε στο πανεπιστήμιο ή πήγαμε στρατό μακριά από το σπίτάκι μας, έβαλαν λυτούς και δεμένους να μας φέρουν κάπου κοντά. Που όταν τελειώσαμε το πανεπιστήμιο και δεν βρίσκαμε δουλεία έτρεχαν σε προεκλογικές εκστρατείες για να καλοπιάσουν Δημάρχους, Βουλευτές, Δημοτικούς Συμβούλους, να βάλουν το καμάρι τους στο πολυπόθητο Δ-Η-Μ-Ο-Σ-Ι-Ο…
Επομένως, η υποτιθέμενη αγανάκτηση και αηδία που προκαλεί στο λαό ο πολιτικός βίος και η διαφθορά, μήπως είναι κατά βάθος κρυφός πόθος για συμμετοχή του σ’αυτήν;

Β.Τ.